رو لباش شکل یه خنده
رو لباش شکل یه خنده
واسه من شوق نموندن
قدر ابرهای بلنده
واسه ما به هم رسیدن
مثل دیوار و کمنده
مثل دیوار و کمنده
ها ها ها ها
اگه از پرنده پروازو بگیرن چی می مونه؟
اگه از مستای شب خوندن آوازو بگیرن چی می مونه؟
اگه از هر چی صداست زمزمه سازو بگیرن چی می مونه؟
من می دونم، من می تونم
واسه اینه که میخونم
واسه اینه که میخونم