مرنجان دلم را که این رسم وفا نیست نگارا بجز تو کسی در دل ما نیست
ندیدم کسی را از آن دم که تو بودی
چه آسان همگان را زچشمم بربودی
ای عزیز جانم نیمه ی پنهانم بی تو پریشانم ای همه ی وجودم دل عاشق مرا بردی
گرچه که آزردی دلخوشیم بود
که در بند تو بودم
ای عزیز جانم نیمه ی پنهانم بی تو پریشانم ای همه ی وجودم دل عاشق مرا بردی
گرچه که آزردی دلخوشیم بود
که در بند تو بودم
مرا میکشانی به هر سو که توانی شکایت ندارم تو چون در دلو جانی
اگر بیقراری دلیلش غم عشقست
ببین عاشقان را که عالم همه عشقست
ای عزیز جانم نیمه ی پنهانم بی تو پریشانم ای همه ی وجودم دل عاشق مرا بردی
گرچه که آزردی دلخوشیم بود
که در بند تو بودم
ای عزیز جانم نیمه ی پنهانم بی تو پریشانم ای همه ی وجودم دل عاشق مرا بردی
گرچه که آزردی دلخوشیم بود
که در بند تو بودم
ای عزیز جانم نیمه ی پنهانم بی تو پریشانم ای همه ی وجودم دل عاشق مرا بردی
گرچه که آزردی دلخوشیم بود
که در بند تو بودم