قسم نخور به جونم كه بی قسم میدونم
نور ستاره ی تو رفته از آسمونم
چشام اشکی نداره به پای تو بباره
یه قلب پاره پاره قسم خوردن نداره
نگینی بودی بر انگشتر من
امیدی در دل عاشق تر من
تو كه آتش زدی بر هستی من
به باد دادی چرا خاكستر من
تو كه با قلب عاشق می پریدی
شكستی پس چرا بال و پر من
چرا میخوای قسم های دروغین
بشه یكباره دیگه باور من